Met ongeloof en enorme verslagenheid hebben we afgelopen woensdag vernomen dat onze op-en-top clubman en zeer geliefd lid van verdienste Theo Bruggink plotseling is overleden. Hij mocht slechts 63 jaar oud worden. Hoewel zijn gezondheid de laatste tijd te wensen overliet, werden we compleet overvallen door zijn dood. Theo was een prettige persoonlijkheid, die altijd in het belang van de club handelde. Theo was enorm begaan, vooral met de jeugd waar hij vooral de tweede en derde elftallen van een lichting onder zijn hoede had. Zelf was Theo een technisch begaafde middenvelder en later toen hij iets trager werd verdediger, die vooral tussen het derde en achtste team heeft gevoetbald, maar waar je altijd van op aan kon.
Er is binnen Sportclub Varsseveld niemand die Theo niet kent; dat kan ook niet anders als je al de helft van de clubhistorie rond loopt op ons prachtige sportpark. Theo begon bij de club als voetballer van 11 of 12 jaar en werd direct na zijn actieve voetbalcarrière al snel leider van diverse seniorenelftallen. Hoe oud of jong de spelers uit zijn team ook waren, iedereen liep met hem weg. Zat je in de problemen, Theo hielp je weer op weg, was je een tijdje uit beeld, Theo haalde je weer bij het team. Theo was een echte verbinder. Zó leerde de club hem ook kennen als leider van diverse jeugdelftallen; hij was als trainer en leider de lijm in de toch vaak wat lager spelende juniorenelftallen; Theo bracht verbondenheid door sfeer en gezelligheid bij deze jongensteams te creëren. Toch was het niet alleen sfeer dat hij bracht, ook voetbaltechnisch was Theo onderlegd. Hij wist prima oefenstof uit de nonchalante mouw te schudden als hij weer eens moest invallen als een trainer had afgezegd.
Dat Theo multifunctioneel inzetbaar was bleek maar weer toen hij later de taak van juniorencoördinator op zich nam en enkele jaren daarna ook coördinator van de lagere senioren werd. Ook de functie van veldbeheerder, bekleedde hij jarenlang; week in, week uit sproeiers verzetten en honderden kilometers kalklijn werden er getrokken; de een rechter dan de ander. Veel plezier had Theo de laatste tien jaar bij het klusteam, hij had geen vee meer thuis en besteedde veel tijd op de club. De verbouwing van de kleedkamers 5-10, kantinerenovatie, terrasaanleg en tweede ring reclamedoeken; een half belletje was voldoende om Theo in touw te krijgen. Vol energie en altijd goed gemutst.
Naast al deze functies kende iedereen binnen de club Theo als de consul en dat was niet altijd een erebaantje; zo weinig mogelijk afgelasten, maar ook de velden in topconditie houden is bij onze grote club altijd een uitdaging. Iedereen accepteerde het zonder morren, want van Theo nam iedereen het aan. Tot afgelopen dagen was Theo actief op de club tussen zijn collega’s van het klusteam en afgelopen weekend controleerde hij alle bezoekers van de club nog op hun QR-code. Niets was hem te veel, de club kon altijd op hem rekenen, onvoorwaardelijke clubliefde van een op-en-top clubman!
Zijn imposante gestalte met in baard gehulde glimlach zullen we enorm gaan missen op sportpark Oberink. Gouden vent, bedankt voor alles wat je hebt betekend voor onze club!
Conform de wens van Theo. ‘Als het kan, moet je voetballen’, komen dit weekend bijna alle teams in actie. Ieder team zal met rouwbanden spelen en voor de wedstrijden zal waar mogelijk een minuut stilte in acht worden genomen. In de kantine is een hoek ingericht met een condoleanceregister, waarin iedereen zijn herinnering aan Theo kan opschrijven.
Oproep
Iedereen die Theo de laatste eer wil bewijzen kan aanstaande dinsdagochtend 14 december om 8.00 uur bij het voetbalveld komen, alwaar we een erehaag zullen vormen. Theo zal dan via de doorgang bij veld 5 langs het hoofdveld komen. Het zou mooi zijn als we daar met ons allen namens Sportclub Varsseveld, Theo het afscheid kunnen geven, dat hij verdient.
Daarnaast is er de mogelijkheid om de familie van Theo te condoleren met dit verlies. Dat vindt zondagavond om 19.00 uur plaats bij Van Eldik.
We wensen Theo’s kinderen Geert, Arend, Marina en Michiel, hun aanhang en zijn kleinkinderen heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
